De wereld kleurt oranje
Mijn beste vriendin en ik gaan naar de traditionele naaktsauna. We zitten in een opgieting, allemaal naakt in een zogeheten opgietsauna om van de wappers, muziek, geuren en warmte te genieten. Een naakte man raakt de voet aan van mijn vriendin. “Zó, jij hebt koude voeten zeg!”. In een naaktsauna, waar de belangrijkste regel is elkaar en elkaars lichaam te respecteren. Hij omringt de voet van mijn vriendin, en houdt even vast. En lacht, en herhaalt: “jij hebt koude voeten”. En wij? Wij zeggen niks. In plaats van ‘blijf van haar af, laat haar voet los’, zeggen wij niks.
Ik sta met mijn mannelijke collega in de lift van het politiebureau. Op naar de 9de verdieping. Er komen drie monteurs naar binnen gestapt. Voordat de deuren sluiten roept een vrouw grappend vanaf de gang: “Voel jij je wel veilig met al die mannen in de lift?”. Ja hoor, zeker wel! En de lift gaat dicht. Achter gesloten liftdeuren, dicht op elkaar, naar de 9e. De monteurs beginnen te lachen waarvan één aangeeft “Misschien voelen wíj ons niet veilig, dat kan toch ook?”. Waarop de andere monteur lachend aangeeft: “Nou, mocht ze iets doen of proberen zou ik het niet erg vinden hoor”. En met deze laatste opmerking, in één klap alle veiligheid weg. En wat doe ik? Ik zeg niks. Mijn collega en ik lachen wat. De liftdeuren gaan open. Wederom niks gezegd.
Ik geef een training aan twaalf cursisten over mensenhandel. Wanneer er een discussie ontstaat over het vrijwillig doen van sekswerk zonder hiervoor betaald te krijgen en of dit mensenhandel is, komt er vanuit één cursist de opmerking “nou alleen maar fijn dan voor mannen toch, hoef je niet te betalen”. Er wordt gelachen. Ik heb net daarvoor afgeronde strafzaken gedwongen prostitutie ingezien en de meest sadistische foto's, geweld, verhalen zitten nog vers in mijn geheugen. Ik lach wat ongemakkelijk mee, en zeg niks.
En gisteravond, ik loop de sauna binnen en tegelijk loopt een man naar de uitgang. De man ziet me en zegt "nou, ik ben weer eens te vroeg gegaan".
Bovenstaande situaties, in één maand tijd. In de afgelopen maand november. Is het seksuele intimidatie? Is het grensoverschrijdend gedrag? Het is in ieder geval ongepast.
Mijn lijf is van mij.
En hoe kan het dan, dat ik niks zeg? Dat gebeurt. Dat is een gevolg. Maar de opmerkingen zouden in eerste instantie al niet moeten gebeuren. Hoe kan het, dat je als dader van seksueel geweld via onlinevideo's kan opscheppen naar je vrienden en dit ongestraft blijft? Hoe kan het, dat je als vrouw zijnde je schaamt om het te delen met anderen?
De norm doorbreken is wat nodig is. Zodat niet alleen wij, maar ook de toekomstige generatie, én daarmee de maatschappij er voortaan op een andere manier mee om kunnen gaan.
Gelukkig is deze maand de landelijke campagne Orange The World gestart. Een campagne die tien dagen duurt, waarmee we opstaan tegen geweld tegen vrouwen en meiden. Nog steeds hard nodig, omdat er nog steeds schrikbarend hoge cijfers zijn. Even wat cijfers op een rij:
-
In Nederland sterft er elke 8 dagen een vrouw door geweld
-
Wereldwijd heeft 1 op de 3 vrouwen te maken met fysiek, psychisch en/of seksueel geweld
-
73 procent van de Nederlandse vrouwen heeft seksuele intimidatie meegemaakt
Laten we oranje kleuren. Bedrijven, gebouwen, standbeelden, monumenten, parken. Schijn het oranje licht en sta op die manier op tegen geweld tegen vrouwen en meiden. Wil je meedoen als bedrijf, gemeente, sportorganisatie? Ook gewoon als burger, bekijk op de website van Orange the World de toolkits die beschikbaar zijn gesteld voor deelname. En voor de aftrap van de landelijke campagne in Amsterdam door Burgemeester Femke Halsema, klik op onderstaande link om de video terug te zien.
Een mooie quote die ik ben tegengekomen, toepasselijk voor deze blog, is de volgende quote:
Het gaat om de vragen, niet om de antwoorden.
Susanne Kruys, zingevingstherapeut en auteur (1963) ontdekte in een crisis dat het om de vragen gaat en niet om de antwoorden. Vragen waarop niet meteen een antwoord komt, maar die innerlijk moeten sudderen totdat er een antwoord komt bovendrijven. Vragen waarvoor je goed in de spiegel moet kijken. Zogenaamde ‘trage’ vragen.
Bij deze een vraag aan alle zedendelinquenten, daders van (seksueel) geweld, of gewoon burgers die niet consensueel iemands lijf aanraken of vrouwonvriendelijke opmerkingen maken. Een simpele vraag: welke trage vraag zou jij jezelf willen stellen?
