"Wil je een zakje drugs wegbrengen?"
Weer een krantenkop over liquidaties, over de georganiseerde misdaad, over jonge liquidatieplegers. De NOS bericht erover deze week in een nieuwsbericht. De titel van het nieuwsbericht luidt: “liquidatieplegers in beeld”. En te lezen is dat het voornamelijk mannen zijn, een jaar of 29 en met gemiddeld 27 strafbare feiten op hun naam.
Onderzoekers hebben dit onderzoek uitgevoerd in opdracht van Politie & Wetenschap, het onderzoeksprogramma van de Politieacademie. Zij hebben geconcludeerd dat vier op de vijf liquidaties met cocaïne te maken hebben, met name in de Randstad. In Brabant zou het met name gaan om synthetische drugs.
Het begint met kleine criminaliteit. “Wil je een zakje drugs vervoeren?” Je krijgt er grof voor betaald, het is makkelijk geld verdienen maar eenmaal erna zit je in de tang. Dan moet je steeds zwaardere klussen doen. En ja, misschien wel een liquidatie plegen.
Vaak gaat het, ook in mijn voorlichtingen, over de piramide. Bovenaan de piramide staat de top-crimineel die heel handig uit het zicht van justitie weet te blijven. Onderaan de piramide de kwetsbare jongeren, die door de criminelen geronseld worden en aangezet worden tot het plegen van strafbare feiten. Ook wel criminele uitbuiting genoemd.
En het start vaak onderaan de piramide. Hoe wordt iemand crimineel? Wat zijn biologische factoren? Wat zijn psychologische factoren? En de sociaal-culturele factoren? Dinsdagochtend sprak ik er nog over in mijn voorlichting aan de gemeenteambtenaren en politieagenten van gemeente Doesburg (zie foto). We horen vaak de termen jeugdcriminaliteit, hangjongeren, overlastgevers, drugsdealers op straat en risicojongeren. Maar we hebben het over ónze jongeren. Jongeren die veelal verwaarloosd zijn in hun eerste familie. Ze hebben te maken gehad met kinderenmishandeling, verwaarlozing, huiselijk geweld en misschien wel incest. Het ontbreekt vervolgens aan de juiste hulpverlening en passende zorg. En vervolgens kiezen ze voor hun ‘tweede familie’ op straat. Zoals Jan Dirk de Jong (Lector ‘Aanpak Jeugdcriminaliteit’ Hogeschool Leiden) het in zijn rapport omschrijft: zijn ze niet wat meer op zoek naar hoop, liefde en perspectief? Maar wij als systeem classificeren ze als risicojongeren en probleemjeugd. Het hele rapport teruglezen over Specialistisch jeugdwerk voor de 2%? Klik dan in de link hieronder.
Doen we dan wel het juiste? Misschien niet. En daar profiteren de criminelen alleen maar van. Zij maken handig gebruik van het bestaande systeem in onze maatschappij, waarbij wij de jongeren wellicht niet zien of horen. En weten de kwetsbare jongeren te ronselen. Zodat zij zelf geen liquidaties hoeven uit te voeren.
Ik zie je.
Ik hoor je.
Twee basisbehoeften, van jou en van mij. Van iedereen. Dit gebruiken we in de voorlichtingen van #leerlingalert, ook in mijn eigen voorlichtingen. Want hoe bereik je nou de jongeren en zorg je ervoor dat ze niet recidiveren van kleine criminaliteit naar zwaardere delicten? Ik schreef er in 2022 al een artikel over wat in de Gelderlander is gepubliceerd onder de titel 'Kinderen volop ingezet als slaven', terug te lezen in de link hieronder.
Want, als we meer aandacht voor het thema criminele uitbuiting zouden hebben, en we met professionals nou eens allemaal de juiste richting bewandelen? Dan kunnen we mogelijk voor één minderjarige al zorgen dat hij of zij een mooier toekomstperspectief ontwikkelt dan die van een liquidatiepleger.
